دانلود مقاله بررسی اثر ترکیبی متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در موش در pdf دارای 7 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد دانلود مقاله بررسی اثر ترکیبی متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در موش در pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله بررسی اثر ترکیبی متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در موش در pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن دانلود مقاله بررسی اثر ترکیبی متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در موش در pdf :
دانلود مقاله بررسی اثر ترکیبی متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در موش در pdf که چکیدهی آن در زیر آورده شده است، در بهار 1389 در نشریه جراحی ایران از صفحه 9 تا 15 منتشر شده است.
نام: بررسی اثر ترکیبی متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در موش
این مقاله دارای 7 صفحه میباشد، که برای تهیهی آن میتوانید بر روی گزینهی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله چسبندگی پریتوئن
مقاله متیل پردنیزولون
مقاله کلماستین
چکیده و خلاصهای از مقاله:
زمینه و هدف: استفاده از کورتیکواستروئید و آنتی هیستامین درکاهش چسبندگی موثر بوده است. هدف از انجام این تحقیق تعیین اثر ترکیبی متیل پردنیزولون وکلماستین در جلوگیری ازتشکیل چسبندگی پریتوئن در موش می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه 40 موش مذکر در دو گروه بیست تایی به صورت تصادفی تقسیم شدند. پس از بی هوش کردن این موش ها جدار شکم باز شده و 10 برش طولی تقریبا 1 سانتیمتر بر روی سطح پریتوئن در سمت راست در دیواره قدامی داده شده و سپس قطعه ای از پریتوئن نیز به ابعاد 2×2 سانتیمتر مربع از سطح قدامی دیواره چپ شکم برداشته شد. در گروه مورد کلماستین با دوز 50µg.kg و متیل پردنیزولون با دوز 40mg.kg داخل پریتوئن تزریق شد و در گروه شاهد به همین میزان نرمال سالین تزریق شد. پس از 20 روز موش ها تحت لاپاراتومی مجدد قرار گرفتند و وجود چسبندگی، تعداد باندهای چسبنده و درجه چسبندگی بر اساس مشاهده مستقیم، در هر گروه مشخص شد. نتایج با آزمون مان ویتنی و آزمون دقیق فیشر آنالیز شد. در این مطالعهP<0.05 معنی دار تلقی شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که تعداد باندهای چشبنده و درجه آنها در گروه مورد کمتر بود. تفاوت ها در درجه و تعداد باندهای چسبنده بین دو گروه و شاهد قابل توجه بود .(P<0.0001) میانگین تعداد باندهای چسبنده داخل شکمی در گروه مورد 06±0222 و در گروه شاهد 38±0439 بود. یک همبستگی قابل توجهی بین تعداد و درجه چسبندگی وجود داشت. کلماستین و پردنیزولون، تعداد و درجه باندهای چسبنده را کم کرد .(P<0.0001)
نتیجه گیری: استفاده از متیل پردنیزولون با دوز 40mg.kg و کلماستین با دوز 50mg.kg به طور ترکیبی و به صورت تزریق داخل صفاقی باعث کاهش معنی دار در تعداد چسبندگی و شدت درجه چسبندگی می شود. می توان به منظور جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در جراحی های شکم از ترکیب این دو دارو استفاده کرد.
- ۰ نظر
- ۲۶ اسفند ۹۵ ، ۲۲:۳۷